"Binnen de zorg wordt al heel lang geroepen dat dingen anders moeten. Dat vind ik ook, maar alleen roepen heeft geen zin. Je moet je ook durven uitspreken en willen onderzoeken hoe het anders kan. Dat noemen we verpleegkundig leiderschap en leren we ook onze studenten."
Aan het woord is Sanne Cordfunke – Krebbekx. Ze is – bij Inholland- opgeleid als verpleegkundig specialist oncologie en werkte lang in verschillende ziekenhuizen. Toch stapte ze over naar Inholland, waar ze docent-onderzoeker Verpleegkunde is.
"Hier zet ik me in voor meer verbinding tussen praktijk en opleiding. Dat is nodig omdat we in de zorg aanlopen tegen uitdagende vraagstukken, zoals het tekort aan arbeidskrachten en het effect van strakke voorschriften en regelgeving. Dat moeten we samen oplossen, want in de zorg werk je nooit alleen."
Sanne gelooft in de kracht van de leerinnovatienetwerken van Inholland. In deze samenwerking zoeken studenten, docenten en verpleegkundigen op een verpleegafdeling of polikliniek samen naar oplossingen van vraagstukken uit de beroepspraktijk. Altijd met het doel om de kwaliteit van de zorg aan patiënten of de eigen werkomstandigheden te verbeteren.
'Studenten die bij hun patiëntenzorg ergens tegen aanlopen, bespreken dat meteen met mij en kunnen adviezen direct toepassen'
Kern van het netwerk is de concrete aanpak. Zo is Sanne een vaste dag in de week aanwezig bij het AmsterdamUMC, locatie VUmc waar de studenten Verpleegkunde stage lopen. "Eerst was dit op de Oncologieafdeling en nu bij Urologie, waar veel patiënten met kanker komen. Hier kan ik mijn eigen beroepsachtergrond goed gebruiken. Studenten die bij hun patiëntenzorg ergens tegen aanlopen, bespreken dat meteen met mij en kunnen adviezen direct toepassen. Dat maakt ze zelfstandiger en ontlast de vaste professionals op de werkvloer."
Sanne: "Het is ook de bedoeling dat studenten kleine onderzoeken verbinden aan hun stageplaats. Dat kan van alles zijn. Onze studenten vonden bijvoorbeeld de feedbackgesprekken met hun begeleiders van het ziekenhuis te summier. Daar leerden ze weinig van." De studenten van Sanne ontwierpen kaartjes waarop de begeleider in een paar bewoordingen een aandachtspunt of compliment kon opschrijven. Die konden studenten letterlijk en figuurlijk in hun zak steken. "Die zakkaartjes worden nu standaard gebruikt," vertelt ze.
Sanne heeft nog een mooi voorbeeld van onderzoekend leren in de praktijk. "Een student van ons liep stage op een psychiatrische afdeling en vroeg me waarom patiënten geen koffie mochten drinken. Ik stelde voor dat ze dat zou uitzoeken en daarna haar bevindingen te gebruiken voor een advies." Sannes student ontdekte dat het koffieverbod al heel lang bestond, maar er geen enkel wetenschappelijk bewijs voor was. Nu mogen patiënten op die stageplek maximaal twee drankjes met cafeïne.
Volgens Sanne zijn studenten niet meteen enthousiast als ze horen dat ze onderzoek moeten doen. "Gelukkig merken de meesten snel hoe leuk en interessant het is dat ze met klein onderzoek, aan de hand van eigen observaties en vragen, een bijdrage kunnen doen aan de hele zorgketen."
Onderzoek naar hoe we praktijk van de zorg kunnen verbeteren kan op elke schaal. Zelf heeft Sanne haar tanden gezet in de omvangrijke ambitie om patiënten oncologische zorg in de thuissituatie te bieden. Om dat voor elkaar te krijgen is een lange adem nodig en overleg met veel partijen. Ook voor de financiering. "Het is dan mooi dat we ondertussen samen met studenten met kleine stappen ook verschil kunnen maken."
"Niet gek dus dat onze studenten geliefd zijn", zegt Sanne. "De praktijk wil ze graag houden na hun afstuderen. Juist vanwege het professioneel kunnen handelen én meedenken over het grote plaatje. Met daarbij altijd oprechte en merkbare aandacht voor de patiënt, precies zoals we ook met de belangrijkste kernwaardes van ons onderwijs beogen: persoonlijk en dichtbij."
'De praktijk wil ze graag houden na hun afstuderen. Juist vanwege het professioneel kunnen handelen én meedenken over het grote plaatje'
Wie je ook bent en waar je ook vandaan komt, we willen je graag leren kennen. Wat zijn jouw unieke eigenschappen? Daar zijn we nieuwsgierig naar, want daarin zit jouw unieke kracht. Het verschil zit in jou. En dus beginnen we bij jou, en wie jij bent als persoon.
Tegelijkertijd denken en werken we altijd in de wij-vorm. Want als individu ben jij krachtig, maar samen zijn we onoverwinnelijk.
