“Tien jaar geleden kwam ik in Nederland terecht. Ik ben gevlucht uit Iran. De situatie is daar aanhoudend zorgelijk. Vaak denk ik aan mijn familie en vrienden. Gelukkig heb ik geduldige en begripvolle collega’s.”
Hun geduld en begrip kan Vahid goed gebruiken, want al redt hij zich inmiddels prima in het Nederlands, de taal blijft een uitdaging voor hem. Ook omdat hij slechthorend is. “Dan is communiceren in een nieuwe taal extra inspannend. Mij aankijken en langzaam spreken, scheelt een heleboel. Dat doen mijn collega’s gelukkig. Goede communicatie is belangrijk in mijn werk. Zo kunnen we elkaar ondersteunen en versterken.”
"Ik voel me niet hoger of lager dan mijn collega’s. Er is gelijkheid."
Ruim een jaar werkt Vahid nu bij Inholland als facilitair medewerker. “Dat is niet mijn oorspronkelijke beroep. In Teheran studeerde ik voor industrieel ontwerper maar in Nederland kwam ik met dat vak niet aan de slag. Omdat ik een goed gevoel voor techniek en organisatie heb, koos ik voor een mbo-opleiding Facility Management. Inmiddels doe ik, naast mijn baan, een vervolgstudie op hbo-niveau. Mijn leidinggevende moedigt me daarbij aan. Ook word ik door Inholland ondersteund in de studiekosten.”
In het team van Vahid heeft ieder lid zijn eigen specialiteiten. “Om hulp vragen is heel normaal. Ik waardeer deze open en respectvolle manier van omgaan met elkaar. Niet alleen met directe collega’s uit zijn team maar ook met zijn leidinggevende. “Ik voel me niet hoger of lager dan mijn collega’s. Er is gelijkheid.”
Drie dagen per week reist Vahid met de trein vanuit Amsterdam naar station Haarlem. Voor het laatste stukje neemt hij de fiets. “Ik herinner me de eerste keer dat ik de school binnenstapte en dacht: Wat een mooie luxe school! Ik voelde meteen een prettige energie. Het gaf me bijna een gevoel van jaloezie, in een positieve manier. Zo’n warme uitstraling ken ik niet van vroeger.”
Vahid vindt het fijn om onderdeel te zijn van Inholland: “Al ben ik geen docent, mijn werk zorgt er ook voor dat het lekker loopt op school. Daar ben ik best trots op.” Als hij door het gebouw loopt, geniet hij ervan om te zien waar studenten zich mee bezighouden. Soms klampen ze hem dan aan voor hulp. Bijvoorbeeld als hun locker niet open wil. “Ze weten dat ik geen nee kan zeggen. Ik help nu eenmaal graag”, lacht hij.
De taken van een facilitair medewerker zijn divers, vindt Vahid. Vandaag bereidt hij met z’n collega’s een (kerst)borrel voor. Daar komt een hoop geregel bij kijken; straks gaan ze met het hele team aan de slag. Wat hij verder nog doet op een gemiddelde werkdag: “Zorgen voor de inrichting van het gebouw, de AV-middelen, het internet en de verwarming. Dat laatste vraagt met die stijgende energiekosten veel aandacht. Ik zit ook vaak op kantoor. Gezien mijn gehoorbeperking is dat wel lekker rustig af en toe.”
In de toekomst kijken vindt Vahid lastig. “Ik weet niet hoe mijn leven zal lopen. Vroeger, toen ik nog in Iran werkte, was ik gewend om de spin in een web te zijn. Ik was altijd bezig verschillende onderwerpen aan elkaar te verbinden. Die rol hoop ik weer eens te pakken. Misschien als assistent van de manager, maar nog liever als de manager zelf. Wel weet ik zeker dat ik mijn diploma’s niet alleen maar haal om boven op de kast te zetten. Ik wil écht professioneel groeien en betekenis geven.”
"Al ben ik geen docent, mijn werk zorgt er ook voor dat het lekker loopt op school. Daar ben ik best trots op."
Wie je ook bent en waar je ook vandaan komt, we willen je graag leren kennen. Wat zijn jouw unieke eigenschappen? Daar zijn we nieuwsgierig naar, want daarin zit jouw unieke kracht. Het verschil zit in jou. En dus beginnen we bij jou, en wie jij bent als persoon.
Tegelijkertijd denken en werken we altijd in de wij-vorm. Want als individu ben jij krachtig, maar samen zijn we onoverwinnelijk.
