Haarlem,
22
juni
2018
|
12:01
Europe/Amsterdam

Informaticastudenten bieden helpende hand voor project ‘100 handen’

Informatica 100 handen project

Zestig studenten, vier opdrachten, twee maanden de tijd en slechts één doel: donateurs werven voor ‘100 handen’, een project van Child Surgery Viet Nam. Net voor het eind van het studiejaar presenteerden de groepjes tweedejaarsstudenten Informatica van Inholland Haarlem hun eindresultaat aan hun docenten én Jo Koster, opdrachtgever en de drijvende kracht achter Child Surgery Viet Nam. “Als goed doel wil ik online duidelijk in beeld komen, mensen verleiden om te doneren. Om dat te realiseren, heb ik de hulp ingeroepen van studenten”, vertelt Jo Koster.

“Ik was op zoek naar een Facebookgame maar had werkelijk geen idee hoe ik dat aan moest pakken. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben de receptie van Inholland Diemen binnengelopen. Geweldig hoe ik daar ben geholpen!” Vanuit Diemen werd Jo Koster naar Haarlem verwezen en daar was hij ineens gekoppeld aan zestig tweedejaarsstudenten. “Daar schrok ik in eerste instantie wel van. Maar de docenten waren blij met mijn verzoek en wilden gelijk aan de slag. Een opdracht uit de praktijk, dat is toch fantastisch om daar je studenten hun tanden in te laten zetten.” Het werden zelfs vier opdrachten. Studenten kregen de keuze uit het maken van een actiewebsite, een webgame, Facebookgame of een gepersonaliseerd 3D-model van een hand.

Jo Koster, Child Surgery Viet Nam
De extra handjes en hulp van de studenten helpen me mijn doel, prjoject 100 handen, te verwezenlijken. Ik ben er blij mee.
Jo Koster, Child Surgery Viet Nam

Praktijkmoment
De wereld vraagt méér van studenten dan alleen theoretische kennis. “Wat je ziet, is dat na de eerste stage de schellen van hun ogen vallen. Als studenten met echte opdrachten werken, merken ze pas hoeveel kennis ze al hebben opgebouwd en wat je daarmee kunt bereiken. Met de opdracht vanuit Child Surgery Viet Nam hebben we dit praktijkmoment wat naar voren gehaald.” Eef Stavenuiter, docent bij Informatica, is realistisch. Hij beseft dat de studenten pas halverwege hun opleiding zijn en in die zin nog veel moeten leren. Zijn collega Ellen Leen was ook bij de presentaties aanwezig: “Er zijn heel leuke en goede ideeën naar voren gekomen en gelijktijdig merkten we dat het voor studenten nog een uitdaging is om aan de kant van de gebruiker te gaan staan. Ze blijven het vaak technisch benaderen - het zijn nu eenmaal techneuten met hart en ziel - en je ziet dat er dan soms minder aandacht is voor de bredere context. Het is mooi dat ze nu met een echte opdrachtgever hebben kunnen werken. Straks nog de stage, waar ze nog meer zullen leren van hoe het er in het echt aan toegaat."

De feedback die de studenten krijgen, nemen ze ter harte. Zodra een van de groepjes merkt dat Koster geen keuze maakt uit de gepresenteerde Facebookgames maar alle games wil gebruiken, dus ook die van hen, gaan hun ogen glimmen en de radartjes in hun hoofd op volle toeren draaien. “Misschien had ik ze dit bij de briefing al moeten zeggen”, lacht Koster. “Dan had ik ze nog meer en eerder kunnen prikkelen in hun creativiteit.”

100 handen
Gevraagd naar zijn goede doel, Child Surgery Viet Nam, kan Jo Koster uren praten. Over de nu al ruim 6000 kinderen (zo’n 600 tot 700 kinderen op jaarbasis) die geholpen zijn, zijn liefde voor het land en de mensen, de lokale artsen die hij aan experts in Hanoi weet te koppelen om kennis over te dragen, en ga zo maar door. “Het belangrijkste is dat met dit doel kinderen in afgelegen gebieden, die door een aangeboren afwijking of ongeluk een lichamelijke misvorming hebben, worden geholpen. We nemen lokale mensen en medici bij de hand, leren ze de afwijkingen herkennen en laten zien hoe ze verholpen kunnen worden. Net zo lang tot ze het zelf kunnen.” Met het project ‘100 handen’ wil hij een 3D-printingfacility opzetten voor het eenvoudig printen van handprotheses. “Een printer hier en een in Hanoi, en de hulp van een orthopedisch centrum in Nederland. Zo werken we gezamenlijk toe naar maatwerkprotheses, die ze zelfstandig en goedkoop kunnen produceren. De extra handjes en hulp van de studenten helpen mij dit doel te verwezenlijken. Ik ben er blij mee.”

Reacties (0)
Het bericht is verzonden, deze zal worden geplaatst na goedkeuring.