“Samen met Woody Maijers (docent en Inholland-lector Integrale Voedsel- en Productieketens, *red.) ben ik al heel lang bezig geweest met het authentiek bedrijfsleren. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een student die werkte bij de Rabobank en graag een carrièreswitch naar de tuinbouw wilde maken. Zijn interesse lag daar meer dan in de bankensector. Bovendien stond die sector onder druk en voelde hij zich er niet zeker meer. Vanuit zijn werksituatie hebben we toen al zijn eerder verworven competenties op een rijtje gezet en daar zijn masterdiploma van de Erasmus Universiteit aan toegevoegd. Met zijn werkervaring én het EVC-rapport heeft hij toen belangrijke vrijstellingen gekregen van het klassieke voltijds curriculum van de opleiding Tuinbouw & Agribusiness.
Dit is een duidelijk voorbeeld van iemand die uit zijn werksituatie is begonnen om een aantal ervaringen te verzilveren. Het mooie van het huidige programma flexibele deeltijd is juist dat het veel meer gericht is op maatwerk en iemands werksituatie. Speciaal voor mensen die vanuit hun werk gaan leren omdat ze willen doorgroeien naar een nieuwe functie of specialisatie. Een heel belangrijke doelgroep, die je niet zomaar moet laten liggen.
De studenten van de flexibele deeltijdopleiding brengen hun ervaring in, krijgen op basis daarvan vrijstellingen van de examencommissie, of kunnen een versnelde toets afleggen. Als leercoach houd ik met de studenten een uitgebreid intakegesprek en een assessment. Op basis daarvan bepaal ik samen met de student de leerdoelen. Uiteraard met het uiteindelijke doel dat de student zijn wettelijk erkende bachelordiploma haalt.
Graag nieuwe dingen leren
Het mooie van deze studenten is dat ze enorm gemotiveerd zijn. Zij willen graag nieuwe dingen leren en zo snel mogelijk aan de slag. Deeltijdstudenten zijn erg proactief en eager om te leren. Leeruitkomsten, beheersindicatoren; ze vragen er ook al direct naar. Hoe hoog ligt hier de lat? En wat moet ik ervoor kunnen? Zij willen helemaal niet zoveel mogelijk vrijstellingen om er zo snel mogelijk van af te kunnen. Sterker nog, ze willen juist bewijzen, door gesprekken en toetsing, dat ze bepaalde onderdelen beheersen. Dit maakt ze zekerder.
Een van de nieuwe studenten, hij heeft al heel veel functies gehad, werkt nu bij een biologisch dynamisch tuinbouwbedrijf en wil zich graag specialiseren in de teeltkant. Hij heeft een enorme drive. Hij vindt zichzelf te weinig opgeleid en wil dolgraag meer over de teelt weten. Hierna wil hij ook nog naar Wageningen om verder te studeren. Een ander is ondernemer en wil meer skills op het gebied van management en organisatie om mensen in zijn vestigingen in Nederland en Portugal het hele jaar rond aan het werk te houden. Ik en de studenten, we zien elkaar weleens op school. Maar nog leuker is om bij elkaar op het bedrijf te zijn, een kijkje in elkaars keuken te nemen.
Het beroep als uitgangspunt
Ik vind het heel erg leuk om met zulke gemotiveerde mensen te werken die elkaar versterken. Als leercoach moet ik me wel erg flexibel kunnen opstellen en me los te maken van een vast curriculum. Dit is soms lastig, maar het is wel deze beroepsgerichte manier van onderwijs waar het heen gaat in de toekomst. In plaats van op te leiden tot een bepaald beroep, is hier het beroep juist het uitgangspunt. Voor ons is dat ook soms wennen en zoeken.
Juist de combinatie van docent en leercoach vind ik leuk. Al heb ik voor het coachen maar één dag. Dat is eigenlijk niet genoeg, zeker omdat het nieuw is. Er komt heel veel bij kijken en het verbaast me ook hoeveel ik zelf kan leren van de werksituaties en de relaties van het onderwijs met de beroepspraktijk. En de studenten maken me enthousiast, die drive van ze om zoveel mogelijk te leren en er zoveel mogelijk uit te halen. Mijn passie is om ze daarin te begeleiden en die drive zo te houden.”
