"De Pabo is een prachtige opleiding. Het is veel meer dan lesgeven."
Bianca Dol volgt in Haarlem de Pabo in deeltijd. Eigenlijk wilde ze vroeger al naar de Pabo, maar het liep anders. ‘Ik woonde in Aalsmeer en zat op de detailhandelsschool in Haarlem. Ik kwam bij de bushalte altijd een meisje tegen dat de Pabo in Haarlem deed. We hadden het dan over haar opleiding en toen leek het me al heel leuk. Maar ik was al bezig met mijn tweede opleiding en ik heb het thuis nooit uitgesproken dat de Pabo mij trok. Achteraf gezien is dat best wel jammer. Ik heb uiteindelijk tot mijn 41e bij een bank gewerkt. Maar het bankwezen verhardde en toen ben ik alsnog de Pabo in deeltijd gaan doen.’
‘Werken bij een bank vond ik op zich leuk, maar het werk veranderde van servicegericht naar commercieel. Ik wilde er voor de klant zijn, maar de bank wilde dat je er voor de bank was. Dat is de reden geweest dat ik er niet meer wilde werken. Ik help liever een kind in zijn ontwikkeling tot wereldburger. Bij de bank was ik altijd al het liefst met klanten bezig. Collega’s lieten mij bijvoorbeeld ook de verstandelijk gehandicapten helpen. Daar hadden zij minder geduld voor. Ik verplaatste me graag in klanten en in het onderwijs moet je je in een kind kunnen verplaatsen. Bij de bank werd ik ook vaak gevraagd nieuwe medewerkers in te werken. Dat vond ik heel leuk, dan ben je een beetje aan het lesgeven. De Pabo zat nog altijd in mijn achterhoofd en in 2011 schreef ik me in. Maar ik werd zwanger, dus schreef ik me toch weer uit. Nu de kinderen wat ouder zijn, is er wel weer ruimte voor de opleiding.’
‘Tot voor kort werkte ik naast mijn studie bij een leasebedrijf. Ik vond het eerst fijn om naast de opleiding met iets anders dan onderwijs bezig te zijn. Maar nu werk ik als leerkrachtondersteuner. Via een studiegenoot kwam ik bij een school die een vacature had. Die vacature was inmiddels ingevuld, maar toch werd ik uitgenodigd voor een gesprek om naar de mogelijkheden te kijken om mij in te zetten. Ik werk met de groepen 4, 5 en 6 en dat is heel leuk. Ik help kleine groepjes met taal en rekenen.’
‘De Pabo is een prachtige opleiding. Het is veel meer dan lesgeven. Wat het voor mij superleuk maakt, is de psychologie erachter. Vorig jaar moest ik bij mijn kleuterstage een portfolio van een kind maken; je kijkt dan naar gedragskenmerken en de ontwikkeling. Daar leer je heel veel van. Ik maak ook altijd een sociogram van mijn stageklassen. Zo leer ik hoe de verhouding van de kinderen onderling is en wat hun zwakke en sterke kanten zijn. Ik mocht tijdens een stage op basis van mijn sociogram een klassenindeling maken. Dat was fantastisch, want het werkte goed. Een superleuke opdracht.’
‘De opleiding combineren met je werk en privéleven is intensief. Mijn man werkt onregelmatige diensten als ambulancechauffeur. Al kan hij meestal wel regelen dat hij niet werkt als ik les heb. Voor je aan de opleiding begint, moet je het daarom wel goed thuis bespreken. Het is niet alleen een kwestie van tijd, maar ook van geld, want je gaat meestal minder werken. Waar ik weleens moeite mee heb, is dat ik minder tijd heb voor mijn kinderen. Voor de opleiding moet je een opleidingsplan maken en daarin heb ik nu een eenvoudige doelstelling opgenomen: twee keer per kwartaal doe ik iets met mijn kinderen. Het eerste studiejaar was ik alleen met mijn studie bezig en haalde ik hoge cijfers. Ik dacht: dit ga ik niet voortzetten, dan maar iets minder hoge cijfers. Ik wil er ook voor mijn kinderen zijn.’
‘Als je van werken met mensen houdt, raad ik de opleiding zeker aan. De toelatingstoetsen houden mensen vaak tegen om de Pabo te gaan doen, maar die helpen je ontzettend, en niet alleen op de opleiding. Ik wist wel wat van geschiedenis bijvoorbeeld, maar nu veel meer. Ik moest als mbo4-student alle toelatingstoetsen doen. En van de opdrachten op de Pabo, zoals voor aardrijkskunde, daar leer ik ook veel van. Je krijgt een heel ruime blik, dat vind ik erg fijn van de opleiding.’