"Als ik zou willen, zou ik gemakkelijk een dubbele werkweek kunnen vullen."
De opleiding Health & Informatics (een van de voorgangers van de masteropleiding Advanced Health Informatics Practice, red.) ben ik gaan doen vanuit mijn affiniteit met computers. De opleiding sloot goed aan op mijn takenpakket van dat moment (EPD-implementatie binnen de verslavingszorg), en ook toen ik tussendoor de overstap maakte naar het bedrijfsleven kon ik prima uit de voeten met de ICT-vaardigheden die ik opdeed tijdens de opleiding.
Ik ben ooit gestart als B-verpleegkundige en ik heb daarna nog de A-opleiding gedaan en een opleiding op het gebied van communicatie. Als ik daar de opleiding Health & Informatics aan toevoeg, komt het allemaal bij elkaar in mijn huidige functie als projectmanager eHealth bij Lentis, een grote organisatie op het gebied van GGZ en ouderenzorg in het noordoosten van Nederland.
Toen we bij Lentis begonnen met eHealth, zijn we gestart met brainstormsessies met sleutelfiguren uit de organisatie. We hebben ons afgevraagd wat dat nou is, eHealth, en wat kunnen en willen we ermee in de toekomst. Er is toen een veelheid aan ideeën bedacht en besproken, waaruit we een tiental hebben gekozen om mee aan de slag te gaan. Dan moet je denken aan een online cliëntenportaal waar cliënten hun dossier en afspraken kunnen inzien, en aan e-triage waarbij online vragenlijsten worden ingevuld. We gebruiken ook een beeldbelapplicatie voor beveiligd beeldcontact (zoals Skype) tussen zorgverlener en cliënt. En we gebruiken een hybride vorm van cognitieve gedragstherapie waarbij de ambulante behandeling een combinatie is van face-to-face contact tussen hulpverlener en cliënt, maar waarbij de cliënt ook zelfstandig aan de slag gaat met online opdrachten.
Waar het gaat om de rol van de zorginformaticus, liggen er nog de nodige uitdagingen. Behandelaren hebben soms meer moeite om de omslag te maken richting gebruik van ICT en mogelijkheden van eHealth dan patiënten of cliënten. Ik ben vaak aan het prikkelen door vragen te stellen over hun eigen ICT-gebruik, het omgaan met social media en de behoeften van de cliënten.
Een belangrijke taak ligt ook bij het managen van verwachtingen. De zorgverlener denkt vaak niet na over de moeilijkheidsgraad van het ontwikkelen van iets op het gebied van ICT, en hoeveel werk daar in zit. En de ICT'er beseft niet dat de zorgverlener dit niet weet of niet kan volgen. De zorginformaticus als bruggenbouwer en als adviseur is dan heel belangrijk in de communicatie tussen die twee. Oneliners zoals: "Hoe moeilijk kan dat nu zijn?" enerzijds en "Ze snappen de applicatiemogelijkheden niet!" anderzijds komen hier vaak bij op tafel.
Als ik zou willen, zou ik gemakkelijk een dubbele werkweek kunnen vullen met alles wat nog ontwikkeld kan worden op het gebied van eHealth. Er is zoveel mogelijk waar het gaat om zorggerichte, toegepaste ICT, en de mogelijkheden nemen alleen maar toe! Daar ligt de kans en de meerwaarde voor de zorginformaticus.
