"Het vak kent een belangrijke technische kant, maar ik kan ook daadwerkelijk iets betekenen voor een patiënt."
Sinds de middelbare school heb ik al de nodige opleidingen gevolgd. Ik ben begonnen als tolk/vertaalster, en heb als zodanig in Italië gewerkt. Daar heb ik me laten omscholen richting de zorg en heb ik gewerkt op de ambulance en op de SEH. In 2001 ben ik naar Nederland teruggekeerd, waar ik bij een orthodontist ben gaan werken.
Op enig moment raakte ik in gesprek met een anesthesioloog, en hij stak me zo aan met zijn enthousiasme, dat ik de opleiding tot anesthesiemedewerker ben gaan volgen. Toen ik een artikel las over Physician Assistants, wist ik dat ik uiteindelijk die opleiding wilde gaan volgen. Omdat ik de vereiste relevante werkervaring nog niet had opgebouwd, moest ik nog een paar jaar wachten voordat ik kon starten.
Het leuke aan het PA Anesthesiologie zijn vind ik, dat ik mijn eigen toko heb binnen de OK. Wanneer het nodig is, roep ik de anesthesioloog erbij, maar het meeste kan ik zelf af.
Het vak is heel divers. Zeker omdat ik niet alleen in het ziekenhuis, maar ook bij de kindertandartsen werk. Het vak kent een belangrijke technische kant, maar ik kan ook daadwerkelijk iets betekenen voor een patiënt. Bij mijn werkzaamheden binnen het ziekenhuis horen ook de preoperatieve screening, waarbij ik vragen beantwoord en mensen gerust stel, en de sedaties buiten het OK-complex. Het is belangrijk dat ik veel weet op het gebied van perfusie, het hart en de longen, maar ook op andere gebieden. Ik moet rekening houden met alle aandoeningen die een patiënt heeft, van diabetes tot allergieën, maar ook met bijvoorbeeld angsten; ik kan niet op de automatische piloot werken.
Tijdens de opleiding heb ik veel geleerd van de stage interne geneeskunde. Daar heb ik heel goed leren nadenken en veel geleerd wat binnen de anesthesiologie goed toepasbaar is. Bijvoorbeeld waar het gaat om bloeddruk en aandoeningen van de bijschildklier. De module Farmacotherapie vond ik ook erg leerzaam en werd goed gedoceerd, inclusief de eindtoets met acteurs die een patiëntscenario speelden. Aan ons de taak de farmacotherapie te regelen voor de patiënt, waarbij een psycholoog onze communicatieve vaardigheden beoordeelde.
Ik ben heel blij met mijn keuze om PA te worden. Het is een beroep dat naadloos bij me past. Als PA is het prettig om te weten dat er een goede vakvereniging is, waarbinnen de PA's georganiseerd zijn in eigen vakgroepen. Op die manier ken je je eigen vakgenoten, en kun je samen ook zaken wettelijk goed op orde brengen. Het steentje dat ik daar zelf aan bijdraag is dat ik lid ben van de accreditatiecommissie.
