"De kinderen hebben nu allemaal een eigen tandenborstel met hun naam erop."
Tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de Amsterdamse Universiteits-Vereniging won cultureel en medisch-antropoloog en mondhygiënist Alice Grasveld (36) de eerste prijs van drieduizend euro. Ze kreeg de prijs voor haar project Healthy Teeth Challenge om de mondhygiëne van kinderen in een sloppenwijk van Kaapstad te verbeteren. In de Folia van 10 november 2017 stond een interview met deze alumna Mondzorgkunde. “Als mondhygiëniste was ik al in Afrika geweest voor tandheelkundige ontwikkelingsprojecten. Zeven jaar geleden heb ik culturele en medische antropologie gestudeerd. Daarna heb ik verschillende onderzoeken in Afrika gedaan, onder meer naar water en sanitaire voorzieningen. Frustrerend aan veel onderzoek is dat met de resultaten lang niet altijd wat wordt gedaan. In een actieonderzoek-opleiding heb ik een actieplan opgezet om onderzoek met een community te delen en aan de community terug te geven. Daaruit is dit project voortgekomen. Ter assistentie heb ik twee studenten van de VU meegenomen, een oud-student van de UvA en een mondhygiënist in opleiding (Amber-Lynn Bacchus, die inmiddels afgestudeerd is – red.).”
Alice en haar assistenten voerden het project uit in een straatarme wijk van 100.000 inwoners voor wie maar twee tandartsen beschikbaar zijn. “Je begrijpt het probleem: de ouders zijn arm, kunnen geen tandarts betalen en de twee tandartsen die er zijn hebben veel te weinig tijd om echt aan mondhygiëne te doen. Ze doen dan ook niets anders dan tanden en kiezen trekken. Poetsen doen de kinderen nauwelijks.”
Tachtig procent van de kinderen heeft tandbederf wat leidt tot kiespijn en uiteindelijk tot schoolverzuim, terwijl het juist in zulke wijken heel belangrijk is om naar school te gaan om uit de armoede te raken. “Ik heb ter plekke een soort ‘stakeholders analysis’ gemaakt en in kaart gebracht wie er bij het project betrokken moesten worden: kinderen zelf natuurlijk, maar ook de ouders en leerkrachten. Die moeten de kinderen leren poetsen. En ik had een soort app bij me waarmee ik het poetsen visueel kon maken. Toen ik kwam zaten er in de wijk achtduizend scholieren in een poetsprogramma. Daar heb ik tweeduizend aan kunnen toevoegen. Die kinderen hebben nu allemaal een eigen tandenborstel met hun naam erop.”
Het volledige artikel van Dirk Wolthekker is te lezen in Folia.